Odszkodowanie za nieudany urlop
Wyczekiwany od wielu miesięcy urlop może niestety nie spełnić naszych oczekiwań. W takiej sytuacji warto pamiętać, że organizator imprezy turystycznej (najczęściej biuro podróży) odpowiada za szkodę spowodowaną niewykonaniem czy też wadliwym wykonaniem umowy o świadczenie usług turystycznych.
Biuro podróży odpowiada również za nieprawidłowe wykonanie usług przez swoich podwykonawców np. przez linie lotnicze, hotele lub miejscowe biuro podróży realizujące wycieczki fakultatywne przewidziane w ofercie biura podróży, z którym zawarliśmy umowę.
Niedogodności powstałe w czasie imprezy turystycznej mogą przybrać różny poziom dyskomfortu, a więc w zależności od napotykanych problemów z obsługą hotelu czy wyposażeniem pokoju można domagać się obniżenia ceny wycieczki, przyznania odszkodowania czy też zadośćuczynienia. Formą pośredniej rekompensaty jest niekiedy także propozycja rabatu na kolejną wycieczkę.
Podstawę odpowiedzialności biura podróży określa ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych, która stanowi implementację unijnych dyrektyw.
Jeżeli w czasie Twojego urlopu wystąpią niezgodności z zawartą z biurem podróży umową o udział w imprezie turystycznej, organizator zobowiązany jest do obniżenia ceny usługi, natomiast jeżeli w związku z tym uchybieniem podróżny poniesie szkodę lub zostanie wyrządzona mu krzywda – organizator będzie zobowiązany do wypłaty odszkodowania lub zadośćuczynienia.
W postępowaniu reklamacyjnym czy też procesie sądowym musisz udowodnić, że w związku z nieudanymi wakacjami poniosłeś szkodę o charakterze majątkowym, bądź też niemajątkowym.
Za poniesione szkody majątkowe należy ci się odszkodowanie, które jest ustalane na podstawie faktycznie poniesionych kosztów – np. zakupu wyżywienia. Dla udowodnienia tych okoliczności należy więc skrupulatnie zbierać potwierdzenia płatności i paragony za zakup produktów czy usług.
Coraz częściej można spotkać się z orzeczeniami Sądów, które przyznają poszkodowanym Urlopowiczom zadośćuczynienie, które jest ekwiwalentem za szkodę niemajątkową. Sądy wskazują także na możliwość naruszenia przez biuro podróży dobra osobistego jakim jest prawo do niezakłóconego odpoczynku. Kwoty orzekane przez Sąd niekiedy wysoce od siebie odbiegają.
Podstawę odszkodowania z tytułu „zmarnowanego urlopu” stanowi art. 50 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych, zgodnie z którym podróżnemu przysługuje obniżka ceny za każdy okres, w trakcie którego stwierdzono niezgodność. Dalej przepis wskazuje, iż podróżnemu przysługuje odszkodowanie lub zadośćuczynienie za poniesione szkody lub krzywdy, których doznał w wyniku niezgodności.
Odszkodowanie lub zadośćuczynienie organizator turystyki powinien wypłacić niezwłocznie.
„Znajduje to potwierdzenie w orzecznictwie sądów krajowych oraz Trybunału Sprawiedliwości, gdzie wskazuje się, że aby obniżka ceny była odpowiednia, powinna ona zostać oceniona w odniesieniu do usług objętych daną imprezą turystyczną i odpowiadać wartości usług, których niezgodność została stwierdzona.” (wyrok SR w Kielcach z 6.09.2023 r., I C 798/22, LEX nr 3647999).
Zadośćuczynienie, wedle ugruntowanego stanowiska Sądu Najwyższego, wyróżnia jego kompensacyjny charakter, ma ono bowiem z jednej strony służyć złagodzeniu doznanej krzywdy, z drugiej zaś nie może być źródłem wzbogacenia (orzeczenie Sądu Najwyższego z 29 maja 2008 r., sygn. II CSK 78/08). Proces określenia kwoty zadośćuczynienia nie jest oparty na sztywnych schematach i w tym zakresie ustawodawca pozostawia swobodę uznaniu sędziowskiemu (postanowienie Sądu Najwyższego z 5 lipca 2005 r., sygn. akt II KK54/05, wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 9 sierpnia 2006 r., sygn. akt I ACa 161/06).
Organizator wycieczki może natomiast uchronić się od zapłaty odszkodowania/zadośćuczynienia, jeżeli udowodni że:
1) winę za niezgodność ponosi podróżny;
2) winę za niezgodność ponosi osoba trzecia, niezwiązana z wykonywaniem usług turystycznych objętych umową o udział w imprezie turystycznej, a niezgodności nie dało się przewidzieć lub uniknąć;
3) niezgodność została spowodowana nieuniknionymi i nadzwyczajnymi okolicznościami.
Roszczenia związane z urlopem mogą być trudne do oszacowania, a jak w każdym co do zasady procesie – strony odpowiadają za koszty postępowania sądowego proporcjonalnie do wygranej.
Jeżeli więc twoje roszczenie zostanie oddalone przez Sąd w połowie – nie uzyskasz zwrotu kosztów m.in. opłaty sądowej od pozwu w przegranym zakresie.
Z pomocą przychodzi Tabela Frankfurcka, która pomimo, że nie jest dokumentem wiążącym dla polskich sądów, to stanowi pomocną wskazówkę dla wyrażenia swoich roszczeń przed Sądem. T
abela służy jako wzorzec do rozstrzygania sporów pomiędzy biurami podróży a klientami w Niemczech. Zawiera ona skatalogowany zbiór różnych wad związanych z wakacjami i odpowiadającej im wysokość odszkodowania.
Tabela wyróżnia cztery, główne kategorie:
Nocleg: różnica w odniesieniu do zarezerwowanego obiektu, różnica w miejscu położenia, odległości od plaży, różnica w sposobie zakwaterowania w zarezerwowanym hotelu, różnica w rodzaju pokoju, wady w wyposażeniu pokoju: za mała powierzchnia, brak balkonu, brak widoku na morze, brak własnej łazienki, brak własnego prysznica, brak klimatyzacji, brak radia/telewizji, zbyt mała liczba mebli, uszkodzenia pokoju, insekty, awaria urządzeń zasilających: toalety, łazienki (brak ciepłej wody), awaria prądu/gazu, klimatyzacja, winda, obsługa: brak obsługi, złe sprzątanie, niewystarczająca wymiana pościeli i ręczników,
Niedogodności: hałas, przykre zapachy, brak potwierdzonych przez obiekt udogodnień (np. masaży);
wyżywienie: całkowity brak, wady wyżywienia: monotonne posiłki, niewystarczająca liczba ciepłych posiłków, zepsute jedzenie, obsługa, brak klimatyzacji w stołówce;
Transport: odlot przesunięty w czasie o ponad 4 godziny, wady wyposażenia: niższa klasa, znaczna rozbieżność od normalnego standardu, obsługa: wyżywienie, brak powszechnej w danej klasie lotu rozrywki – radio, film itd., zamiana środka transportu, brak transferu z lotniska/dworca do hotelu;
inne niedogodności są co do zasady zależne od ich potwierdzenia na etapie zawierania umowy o organizację imprezy turystycznej i jest to m.in. brak lub brudny basen, brak sauny, brak kortu tenisowego , brak pola do mini golfa, brak szkoły żeglarskiej, szkoły surfingu, szkoły nurkowania, brak możliwości jazdy konnej, brak opieki nad dziećmi, brak możliwości kąpieli w morzu, brak leżaków/parasoli przeciwsłonecznych, brak baru plażowego, brak plaży dla naturystów, brak instytucji rozrywkowych takich jak kino czy animatorzy czy też brak wycieczek fakultatywnych.
Niezależnie natomiast od potwierdzenia przez hotel, podstawą odpowiedzialności biura podróży jest także zanieczyszczona plaża czy konieczność zmiany pokoju w czasie pobytu.
O czym wart pamiętać w przypadku nieudanego wyjazdu?
1. Zachowaj dokumentację związaną z wyjazdem wakacyjnym, w szczególności umowę dot. wycieczki i regulamin;
2. Zbieraj dowody, a więc rób zdjęcia, nagrywaj filmy, zachowaj wszystkie rachunki i zgłoś swoje zastrzeżenia do biura podróży niezwłocznie od zauważenia niezgodności wycieczki z ofertą;
3. Złóż reklamację do Biura Podróży;
4. W przypadku nieuznania twojej reklamacji, rozważ zainicjowanie postępowania sądowego.
Pamiętaj, że z roszczeniem możesz wystąpić do Sądu w terminie do 3 lat od momentu zakończenia wakacji. Po tym terminie Twoje roszczenie będzie przedawnione.
W razie pytań zapraszamy do kontaktu z Kancelarią.
FACEBOOK | INSTAGRAM | LINKEDIN